May pumuntang batang siklista sa bahay kanina. Hindi na bago sa amin yun. Madalas kasing may mga bumibisitang siklista kay Papa, lalo na yung mga nag-uumpisa palang. Maliban sa nagpapamigay si Papa ng mga jersey at gulong, malamang ay sabik silang makarinig ng kuwento ng karanasan niya sa pagbibisikleta at tiyak may mapupulot silang advice at tips.
Kung ako siguro ang pagkukuwentuhin tungkol sa kanya, ito yung sasabihin ko:
1. Hindi nakapagtapos ng college si Papa. Late na nalaman ni Lola na matagal na pala siyang hindi pumapasok. Pinangbili niya ng bike yung dapat na tuition fee niya.
2. Sinasabi sa amin na nung bata pa siya, bakal na bike lang ang ginagamit niya sa national level.
3. Maliliit pa kami nung mapanuod namin siya sa Baguio, sakto na nung nagbakasyon kami doon ay doon din ang finish line nila. Nandun lang kaming magkakapatid sa gilid. Hinihintay siyang dumaan. Hindi na namin siya napuntahan dahil pinadiretso agad sila sa hotel. Ang mahalaga, napanood naming natapos niya yung lap.
4. Minsan inutusan niya kaming magdala ng maraming tubig. May dadaan daw na laro sa tapat ng subdivision namin. Abutan daw namin ng tubig lahat ng dadaang siklista.
5. Natutuwa siya kapag nakakakita ng batang nagba-bike sa daan. Kapag naka-motor kami, hinahabol niya mga yun. Tatanungin at yayayain kung pwedeng i-train.
6. Kelan lang, dinala niya kami sa karinderya sa Antipolo na kinakainan niya noong nagsisimula palang siya dati. May mga nakadikit na lumang pictures ng mga siklista, pati mga tarpaulin. Doon ang naging pahingahan ng ilang mga nagba-bike.
7. Nung time na yun, may batang siklista na nandun sa karinderya. In-order-an niya ng makakain at maiinom. Ganun din daw ang ginagawa sa kanya noon ng mga idol niya.
8. Kapag wala siyang pera pangbili ng pagkain, inaakyat niya lang yung mga puno sa Rizal at kumukuha ng prutas. Ayun na raw ang ginagawa niyang pangtawid-gutom.
9. Ninakaw dati yung bike niya. Inakyat sa bakod namin. Umalis siya kasama yung kapitbahay namin para hanapin yung bike. Hindi siya umuwi nang gabing yun. Ilang araw din bago niya nakita. Natuntong nila yung bahay nun. Naawa siya. Binigyan niya ng pera yung kumuha dahil binalik pa rin sa kanya yung bike.
10. Tuwing final lap sa Luneta, mula umaga hanggang hapon, nanunuod lang kami ng laban nila. Hindi ko pa ma-gets noon kung paano sila nag-uunahan sa finish line e paiko-ikot lang naman sila sa grandstand.
11. Nung bata ako, tuwing tinatanong ako, o tuwing may sasagutang form, kung anong trabaho ng tatay ko, cyclist ang sagot ko. Hindi ko maintindihan noon kung paano naging trabaho yun.
12. In-expose ni Papa at ng mga kasamahan niya sa Philippine Team ang corruption sa loob ng sports commission, kung paano pinapalitan ng luma at mga pekeng pyesa ang mga bago at original na gamit. May tv at radio station na pumunta sa bahay para interbyuhin siya.
13. Nang maging head coach siya ng Philippine Cycling, kaming magkakapatid ang ginawa niyang tagaayos, taga-type, taga-print ng mga documents niya.
14. Inimpluwensyahan niya rin yung isa kong tito na mag-bike, di tumagal ay nakailang tour na rin siya.
15. Pangarap niyang maging siklista kaming magkakapatid. Pero walang nag-bike sa amin. Kahit ibang sports ang hawak namin, sinuportahan niya kami. Nung nakaraan lang, binilhan ko ng bike yung pamangkin ko, siya ang nag-assemble, baka nga naman, si Carly ang magtuloy ng pangarap niya.
*title ng balitang nabasa ko noong bata ako sa isang dyaryo
No comments:
Post a Comment