Hindi kami pumasa nung nagpa-rank kami ni Rommel sa public school. Konting-konting puntos na lang e. Expected naman yun.
Grabe yung naranasan namin sa pag-apply. Naalala ko, nung tinawag na ako, ang unang hiningi sa akin e yung TOR ko. Inabot ko. Hinahanap niya yung GWA ko dahil wala dun. Buti na lang na-compute ko bago kami pumunta. Malaking puntos pala sa pagpapa-rank yung GWA mo nung undergrad. Bumagsak na yung balikat ko, kasi hindi naman ako naging matinong estudyante nung college. Dos lang ako no. At saka, akala ko tinitignan lang yung GWA kapag fresh grad. Paano kaya yung sampung taon nang nagtuturo o lagpas pa, tapos ngayon lang naisipang lumipat sa public, sa tagal ng experience niya, bibigyan siya ng grade ng DepEd sa kung paano siya naging estudyante noon.
Hiningi din yung mga certificates ng seminar na napuntahan ko, 2 days ang minimum. Edi ligwak na yung mga isang araw lang. May mga naibigay naman ako, sayang daw yung 7 days, 10 days, 12 days, 1 month kong workshop kasi ang maximum lang daw ay 5 days, yung maximum lang daw yung magiging point nun, pero itatanong niya raw kung paano gagawin dun. May mga hindi rin tinanggap dahil wala sa certificate yung date kung kelan nagsimula o kelan natapos. Hindi rin tinanggap yung magkakahiwalay na certificate, ang sabi ko, magkakasunod po yung date nyan at iisa lang yung title ng inset, hiniwa-hiwalay lang ng organizer yung topic kaya marami yung cert. Ang sabi niya, dapat isa lang daw.
Ang last na hiningi ay yung certificate ng nanalong contest, isa lang naibigay ko. Nalaman ko kay Rommel na may mga hiningi sa kanya na hindi hiningi sa akin. At may mga hiningi sa akin na hindi hiningi sa kanya. Ang sabi namin sa isa't isa, sa susunod na lang namin itatanong dahil pinapabalik din naman kami para ayusin yung CD.
Nung bumalik kami, nauna si Rommel. Ang tagal niya sa loob. Tinanong niya kung kasama pati published works, ang sabi sa kanya, oo pero hindi kasama yung sa school paper. Ang tingin siguro sa kanya ay school paper adviser na ipe-flex ang dyaryo ng school niya. Edi pinakita ni Rommel yung mga picture ng libro na nandun din siya. Hindi tinanggap dahil dapat photocopy. Ayaw pang maniwala na nasa National Book Store yung iba.
Kaya nung ako na at tinanong ako anong ipapa-update ko, sabi ko published works din. Pinakita ko yung mga anthology (with ISBN) na nandun mga sinulat ko. Nilabas ko yung mga libro na nandun ako at yung iba e picture lang dahil wala akong kopya ng mga librong yun. Ang sabi sa akin, may point daw yun pero idi-divide daw yung makukuha kong puntos kung ilan yung contributor ng libro. Kelangan ko pa raw bilangin kung ilan yung kasama kong author para malaman ang score ko sa bawat libro. Kaya ang sabi ko, wag na lang. Which is mali yung sinabi niya. Walang nakalagay na ganun sa DepEd memo.
Huli kong pina-update ay yung speakership. Sabi sa akin, dapat yung may mga pirma lang ng principal. Marami-rami rin yun. Tapos biglang sabi niya, dapat daw ang attendees ay teachers, hindi students, hindi orgs. Kaya isa lang naabot ko. Kinuha niya. Nakita niyang may pirma ng Principal IV ng isang public school. Tinanong niya ako sinong participants nun, sabi ko, teachers po. Hindi ko alam kung ganun ba talaga sa division office nila, kasi nalaman ko sa mga kaibigang public school teachers, lahat ng certificates tinatanggap kahit sa org/club lang galing.
Tapos tinanong niya ako kung may ia-update pa ako. Sabi ko, wala na po. Ganito pala sa feeling kapag back to zero no? Nakakahina kasi parang wala na kaming pag-asa. Hindi kami binigyan ng pagkakataon.
No comments:
Post a Comment