First time kong sinama si Precious sa tindahan. Ayaw niyang umalis dun dahil gusto niyang magpabili. Marunong na talaga siya. Parang kelan lang nung pinanganak siya, sabi ng doctor sa amin na meron daw siyang down syndrome. Kaya pinaghandaan talaga namin yung paglaki niya, binigay ang lahat ng atensyon at pagmamahal:
1. SPED teacher ang first job ko. Alam kong malaki ang tulong nito kay Precious, dahil may mga estudyante akong may down syndrome gaya niya. Malaki ang gastos sa schooling at therapy, kahit papaano pwede naman muna naming gawin sa bahay.
2. Kaedaran niya ngayon yung mga naging estudyante ko noon. Sinabi ko kay Mama, marami pa rin siyang hindi mage-gets at masasabi. Kako, baka doon palang magsisimula yung development sa kanya.
3. Five years old na siya pero baby pa rin namin siya. Pero minsan para naman siyang mas matanda sa aming magkakapatid.
4. Masaya kami nung una namin siyang marinig magsalita. Taon-taon, parami nang parami yung mga salitang kaya niyang bigkasin. Mula phrases hanggang sentences. Ngayon, naiirita na kami kasi ang daldal niya.
5. Ate lang ang tawag niya sa lahat ng ate niya. Ngayon kaya niya na kaming tawagin sa pangalan namin. Kaya niya ring i-identify lahat ng gamit namin. Pinapagalitan niya kami kapag ginagamit namin ang hindi sa amin.
6. Sa dami ng tito, tita, at mga pinsan ko, kaya niyang isa-isahin yung pangalan, pati mga alaga nilang aso. Nakakatuwa na nare-recognize niya yung mukha ng ibang tao kahit ang sabi nila mahina raw ang memory nila.
7. Binilhan ko siya ng maraming educational toys. Nakita ko siyang ginagamit niya sa luto-lutuan. Sinabi ko sa kanya na binilhan ko siya nun para aralin hindi prituhin. Tinawanan niya lang ako.
8. May isang beses, tinuruan ko sila ni Carly at Vaineber (si Precious ang mas matanda sa kanila), nakikinig sa akin yung dalawa. Si Precious, wala sa focus. Mas marunong pa siya sa teacher.
9. Straight lines ang unang kaya niyang i-drawing. Hanggang sa nasundan ng bilog. Triangle at square. Heart. Hanggang sa napuno na niya lahat ng lumang notebook ni Anisha ng iba't ibang shapes. Lahat yun, natutuhan niya lang dahil na-observe niya lang sa amin.
10. Kinakantahan namin siya ng alphabet, hanggang ABCDE palang ang kaya niya. Sinusulat namin sa notebook yung pangalan niya, letter P at letter R palang ang kaya niya nang paulit-ulit. Kaya alam na namin kung sino ang nag-vandal sa pader, mesa, sahig, upuan, kapag may PR na nakalagay.
11. Hindi niya talaga mabuo yung number 1-10. Sa tuwing nagbibilang kami, hindi niya kami sinasabayan, imbis na gayahin niya ang 123, dinudugtungan niya kami ng 4.
12. Kapag ipapakita na namin sa kanya yung flashcards ng mga hayop at prutas, kukunin niya yun sa amin. Magsisimula na siyang magsalita, "Oh ano 'to?" Gusto niyang siya ang nagtuturo, ayaw niya nang tinuturuan.
13. Kapag nagbabasa si Anisha, kumukuha rin siya ng libro at nagbabasa kahit hindi naman siya marunong. Nakatabi rin siya kay Mama at Anisha tuwing nagsasagot sila ng module. Palagi niya ring bitbit yung bag niya. Dapat kasi papasok na siya kaso nagka-COVID. Ina-assume niya na nasa school siya ngayon. Ilalabas doon ang DIY pencil case niya, kukuha ng lapis at notebook. Kapag natapos siya kelangan mong tsekan yung ginawa niya. At paulit-ulit siyang magpapatsek.
14. Binilhan ko siya ng very good stamp para tatatakan ko siya kapag sinunod niya yung sinabi ko. Sabi ko mag-drawing siya ng tao. Sabi niya, ge. Hawak niya lang yung ballpen tapos mga tatlong minuto, may pinakita siyang drawing na tao. Tatatakan ko na siya pero yung drawing e lapis ang gamit. Luma niya na palang drawing iyon. Sabi ko sa kanya gayahin niya na lang pangalan niya na sinulat ko. Seryoso siyang nakaharap sa notebook. Pinatsek niya sa akin. Hindi niya sinulat ang pangalan niya. Dinugtungan niya ng katawan, kamay, at paa ang letter O sa pangalan niya, para magmukhang tao. Hindi ko siya tinatakan.
15. Pumasok siya sa kwarto at nakita niya sa computer table yung pangtatak ko. Nalaman ko kay Mama at sa mga kapatid ko na tinatakan niya yung buo niyang katawan. Pagkatapos non, binalik niya rin naman sa akin yung pangtatak.
*Title ng isinulat ni Rommel na kuwentong pambata inspired kay Precious na inilathala ng Chikiting Books ng Vibal
No comments:
Post a Comment