Nalaman ko sa mga estudyante ko kapag na-suspend sila sa school ay may tinatawag na community service. Doon sila magseserbisyo sa lugar kung saan sila na-assign: sa canteen, sa bookstores, sa mga office ng school. Depende rin sa kaso nila kung gaano ito katagal.
Pero naisip ko lang, kapag ang teachers ba ay na-suspend, nagseserbisyo rin?
Ini-imagine ko na pupunta sila sa liblib na lugar hindi para magpa-picture sa kalikasan o para may mai-post sa Instagram kundi para magturo sa mga katutubo. Sa komunidad kung saan ang mga bata at matatanda, hindi marunong magbasa at magsulat. ‘Yong aakyat sa matataas na bundok, tatawid sa ilog, lalakad nang milya-milya. Para maihatid ang edukasyon at maibahagi ang aral.
Sa lilim ng puno. Sa tabi ng dagat. Sa itinayong kubo.
Handa kayang iwan ng mga guro ang marangyang paaralan para sa mas higit na nangangailangan? Ang malambot na upuan, ang malawak na table, ang malamig na faculty room at classrooms, ang kumpletong school supplies? Handa kaya nilang tuparin ang kanilang sinumpaang tungkulin?
Isang magandang hamon ito para sa atin. Bakit hindi natin subukan?
No comments:
Post a Comment