Palaging may nabubulol o nahihirapang magbigkas ng pangalan ko, kasunod nun, itatanong nila kung saan daw galing yun. Kakaiba raw e. Kumpara sa mga pangalan ng kapatid ko, yung isa junior, yung isa pangalan ng isa sa pinakamahusay na siklistang babae, yung isa lugar ng pinagsemplangan ng tito kong nagba-bike, yung isa binaliktad na pangalan ni Mama, at syempre yung isa, ang pinakamahalaga at special sa amin. Kung titignan, sakin lang yung wala lang.
Ang sabi ng Mama at Papa ko, galing yung pangalan ko sa isang rag doll. Manikang parang yarn yung hibla ng buhok. With bangs at pasumbrero, naks. At sa bandang laylayan ng damit ay may nakalagay na pangalan.
Maswerte na nga lang ako at hindi pa uso ang Barbie, Bratz, o si Chucky nung time na yun. Hindi ko yata kakayanin kung sa mga manikang yun pinulot ang pangalan ko.
Nag-joke pa nga minsan yung mga tita ko na buti na lang daw Ansherina, dahil ang plano pala talaga ay Macarena. Ito yung usong-uso nung ipinanganak ako. At madalas ko na ring marinig ngayon. Jusko.
Dati, gusto kong maayos palagi yung pagbanggit sa pangalan ko. Ngayon, wala na akong pake kung tawagin akong Angelina, Czarina, Ariana...
Wala naman tayong karapatang mag-inarte sa itatawag satin. Kahit maganda pa yan o pangit. Mas palagi namang pinagbabatayan yung prefix o suffix. Kung may Dr., Engr., Archt., sa unahan o LPT, MA, PhD sa dulo. Ang totoo naman talaga, palaman lang yung pangalan natin. At yun ang nakakalungkot.
No comments:
Post a Comment