"As a result, the Malayang Kilusan ng Bagong Kababaihan (Free Movement of New Women), or MAKIBAKA, was founded in 1970 by none other than Maria Lorena Barros. The first action of MAKIBAKA was to hold a picket in front of the Araneta Coliseum where the Binibining Pilipinas beauty pageant was taking place. The protest brought together women from various youth orgs to rally against the commodification of women."
(https://redvoice.news/makibaka-the-legacy-of-lorena-barros-and-militant-feminism-in-the-philippines/)
Noon pa man, alam na natin na ang layunin ng beauty contest ay i-objectify ang mga babae at hindi para i-empower. Kung meron mang magsasabing empowering yun, sino muna? Paano? At para kanino?
Imagine, para makasali sa pageant, kailangang pasok ka sa standards nila. Kasama sa form na sasagutan mo ay kung ano ang weight at height mo. Lalakipan mo rin ng isang close-up at whole body picture mo. Saka magkakaroon ng screening sa lahat ng nagpasa. At ilan pang mga elimination.
Ite-train ang lahat para maging maganda ang tindig at postura. Kung paano ang tamang paglakad gamit ang 6-inch heels nang hindi natitisod, kung paano humawak sa baywang sa paraang nakapatong lang ang mga ito sa iyong balat at hindi naninigas ang mga kamay, kung paano igalaw ang balakang para makuha ang perpektong ikot, ituturo din ang tamang pagtalikod sa mga nanunuod, mauunang umikot ang mga balikat kaysa ang mukha. May mga araw na gugutumin ang sarili at mapapagod para lang mapalabas ang muscles at abs. Hindi ka pwedeng tumigil sa pagngiti at pagkaway kahit nangangalay ka na.
Sinala nang sinala ang mga napili, hanggang sa iilan na lang ang nasa entablado. Sila itong kailangang maging mahusay sa talent na pinili nila, sa pagsasalita, maging matalino sa pagsagot ng tanong, magkaroon ng sariling tatak na rampa, kayang dalhin ang brands at sponsors ng contest, maging paborito ng crowd, hanggang wala nang natira para sa sarili. Dahil hindi naman ito para sa sarili.
Hindi dapat ginagamit ang mga babae para maging dekorasyon lang sa entablado. Pararampahin para pagpilian. Nagdusa. Hindi kailangang magpaligsahan ang mga babae para patunayan na mayroong isang higit na babae. Kailangang igalang at tanggapin ang mga babae hindi dahil lang sa matangos ang ilong niya, o maputi ang kanyang balat, o tuwid ang buhok, o maganda, matangkad, balingkinitan.
Higit pa sa korona, titulo, tropeo, at sash ang pagiging babae. Nasa baba ng entablado ng beaucon ang tunay na laban. Ang laban natin ay para wakasan ang diskriminasyon, hindi pantay na pagtingin sa kasarian, pang-aabuso, at inhustisya. Gamitin natin ang pula nating lipstick para isulat ang ating mga panawagan.
Hindi natin kailangang rumampa para sa kanila para makaabante. Hindi mga kapwa babae ang ating kalaban, kundi ang pasista, patriyarkal at macho-pyudal na lipunan. Silang mga nagdikta ng pamantayan ng pagiging babae.
No comments:
Post a Comment