Kinabitan na kami ng internet ngayon. Parang nakaluwag yung dibdib ko. Halos anim na taon na rin kasi akong palaging naglo-load ng mobile data. Ginagamit ko lang naman yung internet kapag magse-send ng email. Malay ko bang magkakaroon ng COVID. Tapos saka pala kakailanganin iyon di ba? Edi sana noon pa nagpakabit na kami ng wifi.
Naalala ko bigla, pakiramdam ko nawalan ako ng silbi nung magsimula yung quarantine. Lahat ng meetings namin ng mga co-teacher ko, puro video call. Hindi ako makapasok dahil sobrang bagal ng data ng phone ko. Wala naman kasi kaming wifi kagaya ng sa kanila. Maraming beses ko namang sinubukang pumasok sa chatroom kaso nadi-disconnect din. Kaya ang nangyayari, wala akong nalalaman sa mga napag-uusapan. Pakiramdam ko, napag-iiwanan ako dahil lang sa wala akong mabilis na internet. Pagdududahan ko na lang ang sarili, kasama pa ba ako dito? Hindi ako makasabay sa kanila, kung ano yung mga pinag-usapan o kung ano yung mga ipapagawa o gagawin. Kaya nagpakabit ako ng wifi noong June dahil hindi ko naman na kayang tiisin yung na 1 mbps na mobile data. Inabot na ng isang buwan, walang dumating na mag-i-install. Nag-message ako ulit sa kanila at pagkalipas ng isang linggo, may pumunta dito. Kakabitan na raw kami. Sabi pa nila, ire-resched daw nila, at babalik daw sa ibibigay nilang schedule. Tumanggi ako dahil marami akong nababasang review na matagal bago sila ulit bumalik.
Tinanong ko sila kung makakabitan sa araw na yun, oo, sabi nila. Umalis sila saglit para tignan yung linya, kaya inayos na namin yung area kung saan ilalagay ang router at telepono. Inusog ang mga cabinet at sofa. Sa wakas, makakapagtrabaho na nang maayos.
Pagbalik, sabi nila, hindi raw nila kami makakabitan. May sira daw yung box. Kelangan daw muna nilang ayusin yun. May nag-aayos naman na raw nung araw na yun. Pag naayos daw babalik agad sila para ilagay ang connection namin.
Sabi ko, baka pwede nang ikabit. Sabi nila, pwede naman daw pero walang signal. Tinanong ko kung paano yung mga user nila dito sa amin, ganun din daw, walang internet sa kanila.
Babalik daw sila sa susunod na linggo pero hindi na sila bumalik. Nalaman ko rin sa mga kapitbahay naming na may internet sila, hindi naman daw nawawala yung signal na kabaligtaran ng sinabi ng pumunta sa amin.
Hindi naman na sila bumalik, nakatanggap na lang ako ng message nila sa akin na cancelled na ang request ko. Pwede naman daw akong mag-reapply after 2 months. Ayos lang naman. Kaso hindi naman yata makapaghihintay ang mga trabaho ko at mga estudyante ko.
Sinubukan ko rin yung LTE nila, mabilis maubos yung mb. Wala na akong choice kundi bumili ng prepaid wifi, sa parehong kompanya. Hindi na kelangan ng magkakabit dahil isasaksak lang. Nakuha ko ito dahil naka-sale sila. Sa halagang isanlibo ay mairaraos na ng guro ang mga module na kelangang matapos bago mag-deadline. Pinikitan ko na lang ang 200 pesos na load para sa 24mb. Hindi na masama. Ang naging problema ko lang dito ay tuwing madaling araw lang mabilis. At alam kong walang klase ng hatinggabi hanggang madaling araw.
Wala akong nahanap na internet bago magpasukan dahil ang dami ring nagpapakabit. Mahaba ang pila sa pagproseso. Saktong-sakto rin ang balitang may isang celebrity na nagreklamo sa bagal ng internet nila at ora-mismo, pinuntahan at binigyan ng tugon ang hinaing niya. Humihingi ako ng pasensya na isa lamang akong guro, at hindi artista.
Kaya, pinagtyagaan na lang namin yung prepaid wifi, hindi naman talaga patas ang mga kapitalista sa mga ordinaryong tao. Nakakadismaya dahil kung kelan nagpasukan ay tinanggal na nila ang sale nila sa router. At yung 200 pesos ay 12mb na lang. Wala na yung 15 pesos nila per mb. Kung bakit kasi palaging sinasamantala ang mga mahihirap at naghihirap.
Ang set-up namin nung nakaraan, kanya-kanya kaming load ng mobile data kaysa paghatian ang mabagal na connection na nasasagap sa wifi. Araw-araw muna kaming pupunta sa tindahan sa tuwing nauubusan ng mb.
Nalulungkot ako. Dahil alam kong maraming guro at mga estudyante ang walang internet connection sa bahay. At alam ko ang pakiramdam ng paglo-load araw-araw para lang maisalba at mairaos ang school year na ito.
No comments:
Post a Comment